Güzelyurt’ta dram: Kapıma Adamlar Geliyor…

Güzelyurt’ta komşunuz, yolda gördüğünüz bir kadın Burcu Hamdi; eğitimsiz, kimsesiz, ailesiz, evsiz…

Belki kimileri için “o kadın”…

Burcu Hamdi 1989 doğumlu. 1 yaşında ailesiyle birlikte Kıbrıs’a geldi. Anne babası Yedidalga köyünde sera işçisi. Hamdi, parasızlık nedeniyle ortaokulu bitiremedi.  Kısa sürede de “imam nikahı” ile evlendi 3 çocuk sahibi oldu.

Ancak eşi hapse girip çıktı, parasız kaldı, baba ocağına geri döndü. Üç çocuğuna bakamayınca da babalarının üstüne olan çocuklarını, onun imzasıyla SOS’e verdi.

Çok geçmeden bu kez resmi nikahla KKTC vatandaşı biri ile evlendi. Şiddet gördü, hamile kaldı, çocuk doğurdu. Çocuğunu koklayamadan, onun iddiasına göre babaanne çocuğu elinden alıp kapı dışarı edildi.

Yine ortada kalmıştı…

“ÇOCUKLARIMI BIRAKAMAM…”

4 çocuklu bir anne Burcu Hamdi. En küçüğü 4, en büyüğü 13 yaşında 3 oğlu bir kızı var.

Şu an kanser hastası bir dedeye bakıyor; onun evinin yanındaki rutubetli, tavanı çökmüş bir harabede yaşıyor.

İçeriden gelen keskin küf kokusu ciğerlerinize işliyor. Evde tuvalet, banyo, mutfak yok. Yerde bir yatak; işte orada yaşıyor Burcu Hamdi.

30 yılı aşkın süredir Kıbrıs’ta…

Ne çalışma izni, ne de kaydı var. Babası emekli olmuş ama hala vatandaş değil.

Çaresiz, “Vatandaşlık hakkımı istiyorum” diye haykırıyor Burcu Hamdi.

Muhaceret polisi cezaya düştüğü için 1 hafta içinde cezasını ödemesini istemiş. “Yoksa seni deport ederiz” demiş…

“Ben çocuklarımdan ayrılamam. Beni bir odaya hapsetsinler, ben orda yaşarım. Ama beni göndermesinler. Türkiye’de kimsem yok. Annemi, babamı, çocuklarımı bırakamam” diyor.

KAPIMA ADAMLAR GELİYOR, TEHDİT EDİLİYORUM…

“Ayıbı yok abla. Beni tehdit ediyorlar. Kapıma adamlar geliyorlar. ‘Seni şikayet ederiz, deport edilirsin’ diyorlar. Bana bazı şeyler teklif ediyorlar. Ben bunları yapmak istemiyorum. Ben vatandaşlık hakkımı istiyorum” diyor.

Korktuğunu söylüyor. Baktığı dede, “torunumla evlen vatandaş olursun” demiş.

Emir (torun) 21 yaşında. İşsiz…

“Bel fıtığıyım abla çalışamıyorum” diyor Emir.

Burcu ise ağlıyor, “Abla evlenmek istemiyorum.”

Ve yine tekrarlıyor, “Ben vatandaşlık hakkımı istiyorum”…

Sağlık sigortası yok elbette. Tedavi olamıyor. Oldukça zayıf, renksiz; soluk teni sürekli titriyor. Bir ağlıyor, bir gülüyor Burcu Hamdi…

Sonra, “İyi değilim abla” diyor…

Ne eğitimi var, ne haklarını talep edecek gücü; ne de Lefkoşa’ya gidecek yol parası var cebinde.

“Abla benim soyadım Kurt. Hamdi benim ikinci kocamın soyadı. TC Elçiliği’ne gidip boşandığımı bildirmem lazım. Ancak öyle evlenebilirim. Ama ben evlenerek vatandaş olmak istemiyorum. Ben 30 yıllık hakkımı istiyorum.

Psikolojim iyi değil, algılama güçlüğü yaşıyorum. Sağlığıma kavuşup çalışmak istiyorum. Çocuklarımı yanıma alıp yeni bir hayat kurmak istiyorum” diyor Burcu Hamdi…

Bir de ‘kötü yorum’ endişesi taşıyor…

“Beni yargılamasınlar…”

Haber/ Selda Bektaş
Fotoğraflar/ Gürol Yardımcı